Trasa pielgrzymkowo-sakralna

Trasa pielgrzymkowo-sakralna

W kościele pw. św. Antoniego (Franciszkanów) na Wzgórzu Przemysła znajduje się słynący łaskami obraz Matki Bożej w Cudy Wielmożnej Pani Poznania. To druga perła baroku obok Fary. Historia obrazu sięga 1668 r., gdy franciszkanin Tomasz Dybowski kupił ten obraz i umieścił w swojej celi. Pewnego ranka zobaczył łzy w oczach Maryi, co władza kościelna uznała za cud. Dybowski chodził z obrazem po całym Poznaniu i dokonywał licznych uzdrowień. Umieszczono go więc w bocznej nawie kościoła, gdzie pozostał do dziś.

Ważnym miejscem jest także Wzgórze św. Wojciecha, z którego nauki miał głosić sam św. Wojciech przed wyruszeniem na wyprawę do Prus. Znajdują się tu dwa zasłużone Kościoły: Sanktuarium św. Józefa ojców Karmelitów (od 19 marca 2017r. Bazylika Mniejsza) oraz Kościół św. Wojciecha z Kryptą Zasłużonych Wielkopolan zwaną „Poznańską Skałką” , w której pochowano wielu wybitnych Wielkopolan.

Na Wzgórzu św. Wojciecha znajduje się także Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan jedna z najstarszych nekropolii w kraju. Pierwszy pochówek miał miejsce tutaj w 1810 r. Na cmentarzu chowa się ludzi nauki, kultury, działaczy społecznych, kulturalnych, społeczników m.in. emigracyjnego premiera rządu Stanisława Mikołajczyka 1943-44, Marszałka Sejmu Wojciecha Trąbczyńskiego, prezydentów miasta Poznania Jarogniewa Drwęskiego, Cyryla Ratajskiego oraz  pierwszego dowódcę Powstania Wielkopolskiego Stanisława Taczaka.

W Poznaniu nie brak pięknych Kościołów i miejsc kultu, a także błogosławionych i świętych związanych z tym miastem.

W Poznaniu powstało pierwsze biskupstwo oraz pierwsza katedra na ziemiach polskich. W palatium księcia Mieszka pierwszą chrześcijańską kaplicę ufundowała księżniczka Dobrawa. W Poznaniu zaczęła się więc historia chrześcijaństwa w Polsce.

Jeden z najstarszych w Polsce to romański Kościół pw. św. Jana za Murami z początku XIII w. To pierwsza świątynia z cegły na ziemiach polskich. W swoim wyposażeniu ma elementy późnoromańskie. Jego opiekunami byli Joannici, czyli zakon kawalerów maltańskich. Stąd nazwę wzięło znajduje się w pobliżu Jezioro Maltańskie.

Kościół Jezuicki (dawniej Dominikański) jego mury pamiętają czas lokacji Poznania, a więc połowę XIII w. Pierwotnie służył Dominikanom, którzy pojawili się w tym miejscu już w 1244 r. i jako zakon miejski wyrobili sobie w Poznaniu bardzo dobrą markę. W XIX w. w wyniku pruskiej kasaty zakonów musieli opuścić Poznań, a powrócili dopiero w 1937 r., ale już w inne miejsce. Kościół przejęli w latach 20 XX w. Jezuici. W tym kościele w XV w. powstało pierwsze w Polsce bractwo różańcowe.

Kościół Jezuicki 4234

Kościół Jezuicki

Kościół Najświętszej Krwi Pana Jezusa – malutki kościółek na ul. Żydowskiej gdzie wg legendy Żydzi rzekomo sprofanowali hostię kłując ją nożem. Następnie wynieśli poza miasto i porzucili próbując utopić, jednak hostie unosiły się nad ziemią, co uznano za znak, że tam ma powstać Kościół Bożego Ciała. W budowę zaangażował się sam król Władysław Jagiełło, który pielgrzymował do niego pieszo z Pobiedzisk w 1419 r. Było to dziękczynienie za zwycięstwo w bitwie pod Grunwaldem. W środku tego pięknego barokowego kościoła znajdują się ołtarzyk, w którym rzekomo Żydzi utopili hostię.

Kościół Najświętszej Krwi Pana Jezusa

Kościół Bożego Ciała